در حالی‌که جنگی که از ۲۳ خرداد آغاز شد همچنان ایران را می‌لرزاند، مقاومتی آرام اما پرقدرت در بخش‌های زایمان بیمارستان‌های کشور در حال شکل‌گیری است. در روزهایی که پس از اولین حملات هوایی به شهرهای بزرگ گذشته، صدها نوزاد به دنیا آمده‌اند. چیزی که در دل کشورِ گرفتار ترس، منع رفت‌وآمد و بی‌ثباتی، لحظاتی نادر از شادی آفریده است.
با وجود صدای آژیرها و قطعی‌های مکرر برق، بیمارستان‌ها در تهران، شیراز، اصفهان و تبریز همچنان زندگی جدیدی را به جهان می‌آورند. در یک بخش کوچک در غرب تهران، لیلا، ۲۶ ساله، در تاریخ ۲۵ خرداد نخستین پسرش را به دنیا آورد. او نام «آرش» را برایش انتخاب کرد ، نامی برگرفته از کماندار افسانه‌ای، و به افتخار آرش صادقی، زندانی سیاسی‌ای که به نماد مقاومت تبدیل شده است.
لیلا از تخت بیمارستان، به آرامی گفت: «ما خسته‌ایم از ترس. اگر نمبتوانم پسرم را در آزادی بزرگ کنم، دست‌کم نامی به او می‌دهم که یاد کسانی را زنده نگه دارد که برای آزادی جنگیده‌اند.»
این احساس در سراسر کشور تکرار می‌شود. طبق سوابق بیمارستانی که توسط خبرنگاران محلی بررسی شده، افزایش چشم‌گیری در انتخاب نام‌هایی چون رضا، فرح، و علیرضا دیده شده است، اشاره‌ای به اعضای خاندان پهلوی، از جمله ولیعهد پیشین که در میان جنبش‌های مخالف و جامعه مهاجر ایرانی محبوبیت یافته است.
در شیراز، زوجی دختر نوزادشان را «نیکا» نامیدند، به یاد نیکا شاکرمی، نوجوانی که در خیزش ۱۴۰۱ کشته شد. در تبریز، دوقلوهایی با نام‌های «کاوه» و «یاسمین» به دنیا آمدند، نمادهایی از اسطوره و شعر مقاومت معاصر.
دکتر سمانی، پزشک ارشد در یکی از بیمارستان‌های زایمان تهران، می‌گوید: «هر کودکی که به دنیا می‌آید، یادآور این است که ایران هنوز آینده دارد. این نام‌ها فقط انتخاب نیستند، بلکه یک پیام هستند.»
در حالی‌که جنگنده‌ها بر فراز شهر می‌گذرند و آسمان شب از انفجارها روشن می‌شود، ایرانیان همچنان به زندگی چنگ زده‌اند. شاید روزی این نام‌هایی که در این هفته انتخاب شدند، داستان نسلی را روایت کنند که حتی در میانه جنگ، زبان آزادی را انتخاب کرد.
