مسعود پزشکیان، رئیسجمهور ایران، همچنان با لحن تندی، درباره بحران رو به وخامت آب در کشور سخن میگوید و آن را «شدید و بیسابقه» توصیف میکند. او در نشست ۱۱ اوت با مدیران و فعالان رسانهای ایران، به کاهش ۴۰ تا ۴۵ درصدی بارندگی در یک سال گذشته و افت شدید سطح مخازن آب اشاره کرد و هشدار داد: « ما در یک بحران جدی و بیسابقه ای قرار داریم، اما انگار میخواهیم چشمهایمان را ببندیم و واقعیت را نادیده بگیریم». وی در پاسخ به منتقدانی که سوءمدیریت را عامل بحران میدانند، گفت: «خوب بگویند من چه کار کنم؟ همه آدمهایی که حرف میزنند مدیر بودند و ما را به اینجا رساندند. همین اینها بودند که ما را به اینجا رساندند، کس دیگری که نبوده است». پزشکیان هشدار داد که اگر یک اقدام فوری و جدی صورت نگیرد، تأمین آب شهرهای بزرگی مانند تهران و کرج، ممکن است که بهطور کامل فروبپاشد و بدین لحاظ، خواستار استفاده از نظر کارشناسان و اجرای سیاستهای مسئولانه، برای جلوگیری از مصرف بیرویه آب شد. یک روز بعد، یعنی در ۱۲ اوت، بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، مستقیماً خطاب به مردم ایران، آنان را به قیام علیه رژیم حاکم بر ایران فراخواند و وعده داد که پس از تغییر رژیم، کشور اسرائیل، بهعنوان یک کشور پیشرو در فناوریهای شیرینسازی و تصفیه آب، در کنار مردم ایران خواهد ایستاد و برای رهایی از بحران حاد آب در ایران، در چارچوب چشماندازی گستردهتر از همکاری منطقهای، به آنان کمک خواهد کرد.
برای نخستین بار، شمار کامل بازداشتهای پلیس ایران در جریان جنگ دوازدهروزه فاش شد. سخنگوی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی، سرتیپ سعید منتظرالمهدی، روز گذشته گزارشی از شمار بازداشت شدهها، توسط نیروهای امنیتی، از زمان جنگ دوازدهروزه اخیر ارائه داد. او گفت که ۲۱ هزار نفر افراد مظنون بازداشت شدهاند، بیآنکه اتهامات یا شرایط بازداشت آنها را مشخص کند. منتظرالمهدی از شهروندانی که با گزارش موارد مشکوک به پلیس، امکان این بازداشتها را فراهم کردهاند قدردانی کرد. او همچنین فاش کرد که پلیس، ۱۲۷ زندانی را که پس از حمله هوایی اسرائیل در جریان جنگ از زندان اوین گریخته بودند، دوباره دستگیر کرده است، این اظهاری است که با انکار پیشین مقامات مربوطه، مبنی بر فرار هرگونه زندانی ای از زندان اوین، در تناقض کامل است.
دیروز نیز، دولتهای فرانسه، آلمان و بریتانیا، اعلام کردند که در صورت بازنگشتن ایران به مذاکرات هستهای تا پایان ماه جاری، تحریمهای سازمان ملل را علیه تهران، مجددا اعمال خواهند کرد. این سه کشور گفتند که در حال بررسی فعالسازی سازوکار «اسنپبک» هستند؛ سازوکاری که همه مجازاتهای لغوشده در چارچوب توافق هستهای سال ۲۰۱۵ و از جمله، محدودیتهای تجاری، مالی و تحریم های تسلیحاتی را، بدون نیاز به رأیگیری جدید در شورای امنیت سازمان ملل، بازمیگرداند و از این طریق مانع از اعمال وتوی سایر اعضای این سازمان میشود. این هشدار، پس از شکست مذاکرات استانبول در ماه ژوئیه و عدم پاسخ تهران به پیشنهاد تمدید، مطرح شد. این اقدامی است که احتمالاً، انزوای دیپلماتیکی و اقتصادی ایران را، بیش از پیش عمیقتر خواهد کرد.
در ۹ اوت ۲۰۲۵، ایران برای نخستین بار و پس از شروع سال ۲۰۱۹، مذاکرات مستقیمی با گروه ویژه اقدامات مالی(FATF) برگزار کرد تا برای خروج از فهرست سیاه این نهاد، تلاش کند. ایران یکی از تنها سه کشوری است که هماکنون، در کنار کره شمالی و میانمار، در این فهرست قرار دارد. حضور ایران در این فهرست، به معنای پرخطر بودن این کشور برای تعاملات مالی است؛ وضعیتی که دسترسی به بازارهای جهانی را محدود کرده، معاملات فرامرزی را دشوارتر ساخته و این کشور را، در تحت نظارت شدیدی قرار خواهد داد. در چارچوب تلاش همه جانبه برای بهبود جایگاه خود، مجلس شورای اسلامی ایران، اخیراً الحاق ایران به «کنوانسیون پالرمو»، علیه جرایم سازمانیافته فراملی را تصویب و اسناد تصویب شده آن را، به دبیرکل سازمان ملل ارسال کرده است. با این حال، حذف کامل نام ایران از فهرست کشورهای تحت تحریم، همچنان دور از دسترس است: ایران هنوز «کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT)» را تصویب نکرده و ادامه حمایت مالی این کشور از گروههای تروریستی ای چون حماس و حزبالله، مانع مهمی در مسیر پیشرفت محسوب میشود.